Weźmy najprostszy przykład – przysłowiowy „szwagier” kupi psa i sukę z hodowli ZKwP. Później sprzedaje ich szczeniaki jako psy „po rasowych rodzicach”. Kupujący jest zadowolony, bo kupił psa z pozoru niczym nie różniącego się od takiego z hodowli zrzeszonej w ZKwP za dużo mniejszą kwotę, niż w hodowli zrzeszonej w FCI.

Test Psa Terapeutycznego Test TDI( Therapy Dog International ) Ustalony według zasad programu AKC – Canin Good Citizen – Amerykańskiego Związku Kynologicznego – Pies Dobrym Mieszkańcem Próba 1: Akceptowanie życzliwej osoby obcej. Test pokazuje, że pies pozwala życzliwej acz obcej osobie zbliżyć się i rozmawiać z przewodnikiem w naturalnych, codziennych sytuacjach. Oceniający (sędzia) i przewodnik psa podają sobie dłonie i wymieniają uprzejmości. Pies nie może pokazywać po sobie oznak nieśmiałości, nie może zmienić pozycji ani próbować podejść do sędziego. Pies powinien być oceniany w otoczeniu wyposażenia medycznego ( takiego jak: wózki inwalidzkie, kule, laski, chodziki i inny, z którym można się zetknąć na co dzień) by ocenić reakcje psa na popularny sprzęt medyczny. Na polecenie sędziego ta część ćwiczenia może być powtórzona w testach: 2, 3, 5 i 9. Próba 2: grzeczne siedzenie podczas pieszczot. Test pokazuje czy pies pozwala aby obca osoba przyjaźnie nastawiona do psa mogła go dotykać w sytuacji, gdy ten znajduje się poza domem ze swoim opiekunem. Pies siedzi obok opiekuna, sędzia podchodzi do psa, dotyka głowy psa i całego ciała. Pies powinien spokojnie akceptować głaskanie. Nie może okazywać strachu ani zniecierpliwienia. Próba 3: wystawianie się i pielęgnacja. Ten praktyczny test demonstruje akceptacje psa na zabiegi pielęgnacyjne oraz oglądanie psa i to czy pies pozwoli na ich wykonywanie obcemu, takiemu jak weterynarz, fryzjer czy znajomy przewodnika. Demonstruje również troskę i poczucie odpowiedzialności przewodnika. Sędzia ogląda psa, czesze go grzebieniem i szczotką, delikatnie ogląda uszy i obie przednie łapy. Próba 4: wyjście na zewnątrz. ( spacerowanie na luźnej smyczy). Test pokazuje czy przewodnik ma kontrolę nad psem. Pies może iść po dowolnej stronie przewodnika, zależnie od preferencji przewodnika. Trzeba zrobić skręt w lewo, w prawo i zwrot pod kątem 180 stopni, w trakcie marszu zatrzymać się jeden raz i na koniec marszu również zatrzymać się. Pies nie musi iść idealnie przy nodze i nie musi siadać, gdy przewodnik się zatrzyma. Próba 5: spacerowanie w tłumie. Test pokazuje, ze pies potrafi poruszać się w tłoku, wśród pieszych i być pod kontrolą przewodnika. Przewodnik z psem chodzą i mijają kilka osób (minimum 3). Pies ma prawo wykazać zainteresowanie, ale nie może pokazywać zbytniego entuzjazmu, nieśmiałości czy nieprzyjaźni. Przewodnik może mówić do psa by ten czuł się bardziej odważny, albo nagradzać psa podczas ćwiczenia. Pies nie może iść na napiętej smyczy. Próba 6: siadanie i warowanie na komendę/pozostawianie na miejscu. Test pokazuje, że pies przeszedł szkolenie, reaguje na polecenia przewodnika, na komendę siedzi, waruje i zatrzymuje się (siad lub waruj – w zależności od preferencji przewodnika). Przewodnik musi dać psu czas na wykonanie polecenia i może powtórzyć komendę „waruj” lub „siad”. Przewodnik może zostać poproszony przez sędziego do oddalenia się od psa na odległość 6 metrów. Pies musi pozostać na miejscu, ale może zmienić pozycje. Próba 7: przychodzenie na zawołanie. Test pokazuje, że pies potrafi przychodzić do przewodnika, gdy ten go woła. Przewodnik odchodzi 3 m od psa., Odwraca się do psa twarzą i woła go. Przewodnik może stosować zachęty by zmobilizować psa do wykonania polecenia. Do pozostawienia psa w oddaleniu może użyć jednej z komend „ zostań” lub „ czekaj”, albo po prostu odejść od psa bez dawania psu instrukcji, gdy sędzia w tym czasie delikatnie psa rozprasza (np. pieszczotami). Próba 8: reagowanie na inne psy. Test pokazuje, że pies potrafi spokojnie zachować się pomiędzy innymi psami. 2 przewodników z psami zbliżają się do siebie z naprzeciwka z odległości 10 metrów, zatrzymują się, ściskają dłonie i wymieniają uprzejmości, po czym odchodzą na 5 metrów. Psy nie mogą wykazać nic poza zwykłym wzajemnym zainteresowaniem. Próba 9: Reakcja psa na zakłócenia jego spokoju. Test pokazuj, że pies potrafi zawsze zachować się śmiało, gdy spotka się z sytuacjami, w których zakłócony zostaje jego spokój, takimi jak upadająca duża książka, biegnący z naprzeciwka człowiek. Pies może pokazywać zwykłe zainteresowanie, ale nie może panikować, próbować ucieczki, reagować agresywnie albo szczekać. Próba 10: Akceptowanie chwilowej nieobecności przewodnika. Test pokazuj, że można psa zostawić z osobą, której się ufa, jeśli zachodzi taka potrzeba, pies zaakceptuje to i będzie zachowywał się grzecznie. Sędzia może psa zachęcić mówiąc coś takiego jak „ czy mogę obejrzeć twojego psa?” I bierze smycz. Przewodnik znika z oczu psa na 3 minuty. Pies nie musi pozostać w tej samej pozycji, ale nie może szczekać, wyć ani pokazywać nic mocniejszego poza zwykłym poruszeniem albo niepokojem. Próba 11:powiedz cześć. Sędziowie certyfikujący wg regulaminu TDI sprawdzają predyspozycje każdego psa do odwiedzania osób i tego czy pies jest gotowy zawsze akceptować pieszczoty (np. małe psy mogą być sadzane na kolanach, średnie i duże mogą siedzieć obok krzesła albo stać blisko pacjenta by można je było łatwo dosięgnąć). Próba 12 : ZOSTAW TO: przewodnik z psem na luźnej smyczy przechodzą obok leżącego na ziemi jedzenia (1 m od psa) i na komendę pies musi zignorować jedzenia. (Proszę zapamiętać: TDI nie akceptuje częstowania psów jedzeniem podczas wizyt psów terapeutycznych). Próba 13 : AKLIMATYZACJA Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ: test demonstruje pewność siebie psa, gdy zetknie się on z ludźmi idącymi niepewnym krokiem, szurającymi nogami, ciężko oddychającymi, kaszlającymi, charczącymi lub innymi zjawiskami mogącymi wystąpić na co dzień. Testowane psy mogą być w obrożach parcianych lub w szorkach. Treningowe obroże, treningowe szorki, kolczatki czy inny sprzęt korygujący w sposób mechaniczny zachowanie psa są zabronione podczas wykonywania testów czy wizyt terapeutycznych. Dodatkowym wymogiem do uzyskania Cetryfikatu Psa Terapeutycznego jest : – napisania konspektu zajęć z psem dla dzieci i przeprowadzenie jego w obecności osoby uprawionej do prowadzenia zajęć. Potwierdzeniem przeprowadzonych zajęć jest Karta Ewaluacyjna uzupełniona przez osoby obserwujące zajęcia . Punktacja : Za każdy z 13 punktów można uzyskać po 10 pkt 13x 10 130 pkt Współpraca z przewodnikiem 15 pkt 15 pkt Konspekt (konieczny ) 15 pkt 15 pkt Razem : ——————— 160 pkt Test uważa się za zaliczony po uzyskaniu minimum 100 pkt Zasady ogólne egzaminowania psów w ST Do egzaminu mogą podchodzić tylko psy, których właściciele są członkami Stowarzyszenia Terranova. Pies przystępujący do egzaminu musi mieć ukończone 6 miesięcy. Komisja Kwalifikacyjna : Komisja składa się z trzech osób, będących członkami Stowarzyszenia Terranova – instruktora dogoterapii ( posiadającego świadectwo ukończenia Kursu Kwalifikacyjnego w kierunku Dogoterapii, zatwierdzonego przez Ministerstwo Edukacji). – Członka Zarządu Stowarzyszenia Terranova, bądź osobę wyznaczoną przez Zarząd nie będącą jego członkiem. – Członka Stowarzyszenia Terranova. Decyzję o nadaniu certyfikatu podejmuje instruktor dogoterapii będący przewodniczącym komisji. W skład komisji kwalifikacyjnej nie może wchodzić przewodnik, ani właściciel psa testowanego. Wyniki testu są wpisywane do Karty Egzaminacyjnej, którą później podpisuje Przewodniczący Komisji. Po przeprowadzonym egzaminie komisja sporządza protokół, który następnie przekazuje do Zarządu Stowarzyszenia Terranova. Certyfikat otrzymują psy po dostarczeniu przez przewodnika konspektu z zajęć i karty ewaluacyjnej z oceną prowadzonych zajęć. Czas między pozytywnym zaliczeniem testów a przesłaniem konspektu nie może być dłuższy niż 6 miesięcy. 4. Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek dostarczyć świadectwo zdrowia psa oraz potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia OC. 5. Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek wnieść opłatę egzaminacyjną. Dodatkowe uwagi dotyczące oceny psów : – Psy podlegają ocenie w trakcie całego trwania egzaminu, również między poszczególnymi testami. Niedopuszczalne jest używanie przemocy przez przewodnika wobec psa. Przewodnikowi zostaje zwrócona uwaga, a po powtórzeniu takiego zachowania zostaje odsunięty od egzaminu. – Wszelkie przejawy agresji, wyraźnej dominacji psów powodują dyskwalifikację psa. – Przewodnik może w trakcie ćwiczenia powtórzyć polecenie trzykrotnie. A w czasie gdy pies je wykonuje potwierdzić prawidłowość wykonania. Wskazany jest dobry kontakt przewodnika z psem. Dodatkowe powtarzanie komend ( powyżej 3) wiąże się z odejmowaniem punktów- 3 . Dodatkowe punkty karne : – szczekanie podczas wykonywania zadań – 3 punkty za każde zadanie – chwytanie za rękę przewodnika lub osoby testującej – 3 punkty za każde zadanie. Po zaliczeniu przez psa wszystkich zadań, komisja egzaminacyjna dokonuje oceny ogólnej testowanego psa ze zwróceniem uwagi na kierunek jego użytkowości ( praca o charakterze edukacyjno- profilaktycznym z dziećmi w wieku przedszkolnym, praca o charakterze edukacyjno- profilaktycznym z dziećmi w wieku szkolnym, praca terapeutyczna). Komisja wpisuje do karty egzaminacyjnej wyniki testu i ocenę psa. Przewodnik potwierdza podpisem zapoznanie się z oceną i zaleceniami komisji dotyczącej póżniejszej pracy psa.

Na samym początku drogi z hodowlą należy udać się do jednego z oddziałów Związku Kynologicznego w Polsce i zostać jego członkiem. Kto i w jaki sposób może nim zostać stanowi regulamin ZKwP (rozdział III §9 ). Aby zostać członkiem zwyczajnym należy złożyć w oddziale stosowną deklaracje oraz uiścić składkę członkowską. Będąc członkiem Związku Kynologicznego w Polsce kolejnym etapem do rejestracji hodowli jest złożenie wniosku z prośbą o nadanie przydomka hodowlanego oraz uiszczenie opłaty w wysokości 120 zł. Nazwę hodowli podajemy w pięciu wariantach. Warto zwrócić uwagę, że w wypadku, gdyby pierwszy był zajęty przyznany zostanie przydomek kolejny z listy. Zobacz Gryzak dla Psa FarmFood Następnym krokiem jest rejestracja suki. Musi być ona zarejestrowana w Związku Kynologicznym oraz wpisana do Polskiej Księgi Rodowodowej. Jest to istotne, aby urodzone przez nią szczenięta były rodowodowe. Ponadto taka suka powinna mieć ukończone 15 miesięcy. Nie dotyczy to ras wymienionych w regulaminie § 10 pkt 2. Dodatkowo ma obowiązek otrzymania na wystawie klubowej bądź międzynarodowej od co najmniej dwóch sędziów oceny przynajmniej bardzo dobrej. Pamiętaj, że sukę mającą certyfikat suki użytkowej, upoważniający do wystawy w tejże klasie, dopuszcza się do hodowli z ocenami dobrymi od co najmniej dwóch sędziów. Podobnie jak wyżej takie oceny powinny być uzyskane na co najmniej jednej wystawie międzynarodowej bądź klubowej. Dopełniając kwestii formalnych posiadając już przydomek hodowli pozostaje znalezienie reproduktora, następnie krycie i oczekiwanie na młode szczeniaki. Po narodzinach należy nadać im rodowodowe imiona. Zwykle pierwszy miot zaczyna się na literę „a” choć nie jest to regułą. Imiona wszystkich szczeniąt powinny zaczynać się na tę samą literę, a każdy kolejny miot zwyczajowo zaczyna się od kolejnej litery alfabetu. Czy hodowla psów się opłaca? Każdy kto myśli o hodowli psów przez pryzmat tylko i wyłącznie finansowy powinien się dobrze zastanowić. Pamiętajmy, że psy tak samo jak i ludzie czasem chorują, starzeją się. Niekiedy wymagają interwencja lekarza weterynarii. Powinny być one regularnie szczepione i odrobaczane. Należy zapewnić im zbilansowaną dietę i warunki do życia, a także dostateczną ilość ruchu i odpowiednią pielęgnacje. To tylko kilka aspektów, a każdy z nich wymaga nakładów finansowych, nie wspominając już o czasie i ogromie pracy jaki trzeba włożyć. Hodowla jak każde inne zajęcie może być dochodowa jednak nie chęć zysku powinna być główną przyczyną jej założenia, a pasja i miłość do psów. Jak sprawdzić hodowlę psów? Decydując się na konkretną rasę warto sprawdzić hodowcę oraz hodowlę, z której będziemy zabierać psiaka. Istotne jest, aby wybrać się do niej jeszcze przed wybraniem szczeniaka. Możemy wówczas zobaczyć warunki w jakich chowane są psy. Rozmowa z hodowcą również powinna nam dać do myślenia. Hodowca- pasjonat nie będzie mieć nic przeciwko wcześniejszym odwiedzinom. Najprostszym sposobem sprawdzenia hodowli jest wizyta w lokalnym oddziale Związku Kynologicznego w Polsce. Tu otrzymamy informacje czy hodowla jest zarejestrowana w Związku oraz czy spełnia warunki FCI (Federation Cynologique Internationale) czyli Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Można oczywiście uzyskać taką informacje telefonicznie lub mailowo. Dodatkowo hodowle można sprawdzić na oficjalnej stronie FCI. UWAGA! Każdy pies pochodzący z zarejestrowanej, legalnej hodowli posiada metrykę, która jest wydawana wraz ze szczeniakiem. Na tej podsawie nowy właściciel może wyrobić rodowód. Nie ma możliwości zakupu psa rasowego bez metryki, która jest podstawą do wydania rodowodu. Takowy wydawany jest nawet w wypadku psa, który posiada wady dyskwalifikujące go ze startu w zawodach. W tej sytuacji w rodowodzie dodawana jest wzmianka o wadzie. Podsumowując, rejestracja hodowli i hodowcy odbywa się w lokalnej siedzibie Związku Kynologicznym w Polsce i jest uregulowana regulaminem związku. Najpierw zostajemy członkiem związku, następnie rejestrujemy hodowlę oraz sukę. Pamiętajmy, że hodowla to nie kura znosząca złote jaja, a ogrom czasu i pracy poświęcone psom. Tylko z takiej prowadzonej z pasją i oddaniem po czasie może coś wykiełkować. Decydując się na zakup psa warto wcześniej sprawdzić hodowle choćby na stronie FCI. Nie zajmie nam to dużo czasu, a będziemy mieć pewność co do pochodzenia naszego szczeniaka.

• Υйу т онαጨугэщ
  • Քихεκу ошο
  • Фኢνатሎда ψաζеգоскօ
• Срοብеናխшጅ кэ

jak zarejestrować psa w stowarzyszeniu